Peramah tu perlu, tapi tak perlu lah terlalu ramah sampai semua benda nak cerita. Yang dalam family, dalam selimut, bawah katil, simpanlah untuk diri sendiri, jangan buka pekung di dada, jangan buka aib keluarga, jangan merendah-rendahkan adik-beradik, jangan sebar kelemahan suami, jangan canang keburukan anak-anak.
Kalau betul-betul bermasalah sampai tak boleh, tak mampu, tak sanggup nak menyelesaikan, carilah orang yang betul-betul boleh diharap, boleh dipercayai, boleh mendengar untuk meminta pandangan, meminta pendapat dan meringankan beban di kepala.
Bukan bercerita kepada orang yang boleh bercerita kepada orang lain balik apa yang kita ceritakan, bukan bercerita kepada orang yang boleh menokok tambah cerita kita, bukan bercerita kepada orang yang menyebabkan masalah kita semakin bertambah.
Peramah biarlah berpada-pada.
0 comments:
Post a Comment